Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła,
by się
modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana.
A
modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem
i Pan
go podźwignie, a
jeśliby popełnił grzechy, będą mu
odpuszczone"
Jk 5, 14-15
Katechizm Kościoła Katolickiego o chorobie
1499. "Przez święte chorych namaszczenie i modlitwę kapłanów cały Kościół poleca chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, aby ich podźwignął i zbawił; a nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra Ludowi Bożemu"
1500. Choroba i cierpienie zawsze należały do najpoważniejszych problemów, poddających próbie życie ludzkie. Człowiek doświadcza w chorobie swojej niemocy, ograniczeń i skończoności. Każda choroba może łączyć się z przewidywaniem śmierci.
1501. Choroba może prowadzić do niepokoju, do zamknięcia się w sobie, czasem nawet do rozpaczy i buntu przeciw Bogu, ale może także być drogą do większej dojrzałości, może pomóc lepiej rozeznać w swoim życiu to, co nieistotne, aby zwrócić się ku temu, co istotne. Bardzo często choroba pobudza do szukania Boga i powrotu do Niego.
Słowo kapelana
Samarytanin z przypowieści Jezusa, gdy zobaczył pobitego na pół umarłego człowieka „wzruszył się głęboko”, podszedł do niego i opatrzył mu rany. Chrystus kończy tę przypowieści słowami: „Idź, i ty czyń podobnie” (Łk 10, 10, 37). Cały zespół hospicyjny stara się na to wezwanie Chrystusa odpowiedzieć. Ks. Krakowiak następca ks. Dutkiewicza współtwórcy polskiego modelu hospicyjnego w Polsce mówiąc w jednym ze swoich homilii, że : praktycznie wszystkie ośrodki hospicyjne w Polsce powstawały przy dużym współudziale Kościoła i przy bezinteresownym zaangażowaniu kapłanów stwierdził także, że i w czasie całej i rozciągłej pracy hospicjów „Kapłan był i jest kluczową osobą w zespole”.
Samarytanin zobaczywszy poranionego podróżnika nie tylko się wzruszył ale też „podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody.“. „Podejść” w przypadku kapłana oznacza przybliżyć człowiekowi w potrzebie samego Boga. Czyni to tkapłan przez posługę sakramentalną, która jest bez wątpienia najważniejszym darem, jaki może przekazać ksiądz. Spowiedź, Sakrament Chorych, Msza święta odprawiona przy łóżku obłożnie chorego, to liturgiczne formy obecności kapłana przy chorym. Ale ta obecność jest także widoczna w czasie rozmowy z chorym i z domownikami. Podczas posługi w naszym hospicjum przekonaliśmy się, że wsparcia w doświadczeniu choroby członka rodziny nie tylko potrzebuje sam chory, ale i rodzina chorego. Dlatego już od dłuższego czasu zapraszamy rodziny chorych na spotkania w plebanii Gwiazdy Morza w drugie soboty miesiąca ogodz. 11.00. Spotkanie rozpoczyna się od krótkiej modlitwy w kościele, a potem zapraszamy rodziny do plebanii, gdzie przy dobrej kawie w spotkaniu uczestniczą także psycholog i psychiatra.
ks. Kazimierz kapelan hospicjum